Wat heb ik te zeggen? Het houdt me vaak bezig. Wat heb ik toe te voegen aan deze wereld? Waar kan ik nou met autoriteit over spreken? Hoe relevant is relevant zijn? En waarom zou ik dat willen? Wat kan ik aan mensen meegeven, laten zien, leren? Maar wie zit daarop te wachten?
Wat heb ik te zeggen?
Soms barst mijn hart van verlangen om uit te delen. Van het geluk wat ik ervaar, of de dankbaarheid. Soms wil ik mezelf verstoppen, op een rustige plek waar het gezang van vogels en de golven van een stromende rivier mijn zorgen en gedachten meenemen. Even pauze van de drive, de zoektocht, de verwachtingen. Vooral die van mezelf, want niemand vraagt mij om iets te zeggen of te zijn. Dat wil ik zelf, onbewust, want door alles wat ik zie, lees en ervaar, denk ik dat ik iets moet presteren, iets bijzonders, om iemand te zijn. En dan ben ik weer teleurgesteld in mezelf, omdat het niet zo lijkt te gaan zoals ik wil. Omdat ik, naar de maatstaven van anderen, niemand ben.
Mijn stem gaat verloren in het geraas van de wereld, in de zee van de tijd. De vlam dooft, het geluid verstomt.
Wat een verlies, dat zovelen van ons niet de waarde inzien van hun stem, hun unieke geluid. Want eigenlijk heeft iedereen wel iets te vertellen. Iedereen is anders. Iedereen heeft een ander verhaal. Soms wil ik voldoen aan de status quo, mezelf spiegelen aan wat anderen doen of zeggen. Mijn efforts verbleken, want ik probeer iemand te zijn maar ik ben diegene niet. Mijn stem is krachtiger als ik mijn eigen verhaal vertel. En dat valt niet te spiegelen aan anderen, dat is spannend. Hoe weet ik dan of ik het wel goed doe?
Daar zou het niet om moeten gaan. Het zou moeten gaan om je hart, jouw eigen gedachten, wat jij wilt vertellen aan wie het maar wil horen. Vaak genoeg is de belangrijkste persoon die het moet horen, jijzelf. Gedachten kennen geen grenzen en zelfexpressie heeft geen maatstaf.
Wat voeg ik toe aan de wereld? Een unieke ziel met een eigen verhaal, een verhaal zoals niemand anders die heeft.
Note to self, en aan wie dit ook zal lezen: duik in die oneindig diepe zee en vind je stem (terug).
Reactie plaatsen
Reacties