Dromen delen

Op de dag dat ik acht jaar werd, werd mijn broertje Peter geboren. Maar we delen veel meer dan onze verjaardag. Nu hij ouder wordt, merk ik dat mijn oneindige reislust ook aan hem is meegegeven.

Dit is gewoon een fijn verhaal wat ik wil onthouden.

We zaten gezellig samen op de bank, 's avonds laat, zoals dat wel vaker voorkomt. Hij is tenslotte bijna vijftien en op die leeftijd maak je het vaak later dan dat je ouders doen. We bekeken reisfoto's van onze familievakanties naar Scandinavië en Zwitserland, reisjes die ik samen met vrienden maakte - waarop hij regelmatig verzuchtte dat hem dat ook super vet leek, op vakantie met vrienden - , en natuurlijk de reis naar Madrid. Daar gingen we afgelopen zomer naartoe: Roel en ik, Roels broertje Bram, en mijn zusje en broertjes. Een geweldige ervaring, en sindsdien gaat er geen week voorbij dat Peter of Maurits aan mij vraagt waar we nu weer eens naartoe zullen gaan. En ik vind het geweldig dat ik, als grote zus, hun die mogelijkheid kan bieden. Ik vind het fantastisch om de wereld samen met hen te bekijken, om hen in dat opzicht helemaal de hemel in te verwennen. 

En daarom gaan we volgende week naar Athene!

"Ik ben blij dat ik zussen heb," zei Peter op een gegeven moment. Dat is natuurlijk begrijpelijk. "Als jij de oudste was, had jij je jongere broertjes en zusjes mee op vakantie moeten nemen," zei ik lachend. Ik ben zo blij dat ik hem blij kan maken. De lach op zijn gezicht sprak boekdelen. 

We kwamen erachter dat hij de wat minder verre grote steden - Brussel, Parijs, Berlijn - nog niet eens heeft gezien. Maar Parijs, daar kunnen we nog niet naartoe. "Dat is leuker om voor het eerst met je vriendin te doen, een reisje naar Parijs." En daar heeft hij groot gelijk in. 

Trots liet hij mij zijn lijstje zien met landen waar hij al geweest is, inclusief vlaggetjes achter de namen van de landen. 

Ik herken zoveel van mezelf in hem. 

En zo delen we onze dromen. We zitten uren naar de wereldkaart te staren, vliegtickets door te nemen, reisjes uit te stippelen. De wereld rond is geen stap te ver voor hem, hij ziet het liefst elke week een ander land en zoekt altijd naar het uiterste. Hij laat mij mezelf zien, want voor mij is er ook altijd nog een extra bocht om te nemen, een extra heuvel om te beklimmen, een extra vliegticket te boeken. 

Dezelfde verjaardag, en dezelfde liefde voor het ontdekken van de wereld. Dromen die elkaar vinden en samen optrekken, wie weet waar nog allemaal naartoe. De eerstvolgende bestemming is in elk geval Athene. 

PS. Mijn andere broertje, Maurits, is net zo goed deelgenoot van deze reisgerelateerde dromen. Hij lag alleen al in bed ;)