Jong en tegelijk gepassioneerd over God zijn. Dat kan in de allermooiste dingen resulteren. Hoe prachtig is het als je als jongere je eigen vrienden en leeftijdsgenoten kan inspireren en naar God toe kunt leiden?
Gisteren was de laatste Limitless-dienst met de Limitless-band. Limitless organiseerde zes jaar lang jeugdevents met band en sprekers in Jozua Alblasserdam. Ik kwam er als onzekere tiener en vertrok gisteravond uit het gebouw als vervulde volwassene (als je dat label op een jonge twintiger kunt plakken). Ik weet dat er nog veel meer zijn die er op deze manier op terugkijken: Limitless als deel van hun proces van (op)groeien, zowel in het algemeen als ook geestelijk.
En op het moment dat over de Heilige Geest gesproken werd, raasde de wind langs het gebouw, duidelijk hoorbaar in machtige tonen. De wind is overal, net als Gods Geest. Wat een bijzonder gegeven, zeker als het dan ook nog onderbouwd wordt door zoiets waarneembaars, haast tastbaars.
Het kostte mij een aantal jaar om me te realiseren dat iedereen God op een andere manier aanbidt. Aanbidding is net zo uniek als mensen, eigenlijk. De verschillen waren vaak een drempel voor mij. Maar nu zie ik ook hierin de waarde, de schoonheid van
diversiteit. Van uniciteit. Van juist in die verschillen één zijn met elkaar, want we hebben allemaal hetzelfde doel voor ogen.
We zijn vaak zo bezig met een ander. Ik in elk geval wel; vaak zelfs meer dan met mijn eigen ontmoeting met God. Een stukje ongemak, een stukje angst voor het onbekende. En een stuk verlangen naar vrijmoedigheid, die ik bij anderen zag maar bij mezelf niet kon bereiken. Appearances stonden tussen mij en God in, en dat liet ik gebeuren.
Maar God geeft vrijmoedigheid! Nu weet ik, meer dan ooit, dat Hij mijn aanbidding waard is, en dat dit iets tussen mi en Hem is. Hij is mijn Vader en ik mag Hem altijd, overal en op mijn manier vertellen dat ik van Hem houd en
dankbaar ben voor wat Hij heeft gedaan.
God verdient al onze lof, aanbidding en liefde. Hij is het allemaal waard, in al die verschillende vormen. Een schoolklas knutselt bedankkaartjes voor hun docent, waarvan geen enkele hetzelfde is, maar juist die unieke designs en verschillende manieren waarop zij moeite doen, zal hij waarderen.
Dus creëer je kunstwerk, elke dag, en wees niet bezig met wat de ander maakt enhoe hij of zij dat doet. Houd je aandacht bij je eigen werk en ervaar hoeveel rust dat geeft, en hoeveel focus op de Ontvanger en op je liefde voor Hem. En ontvang de vrijmoedigheid om je aanbidding iets tussen jou en God te laten zijn.
Elke andere naam vervaagt, tot Hij overblijft.
Reactie plaatsen
Reacties